بيماريهاي كبك

در جدول زیر فهرست برخی از مهم ترین بیماریهایی که درکبک ها دیده شده است ، آمده است .در هنگام شیوع هرگونه تشخیص و درمان سریع می تواند در جلوگیری از گسترش سریع و کاهش تلفات باشد. اطلاعاتی که به یک دامپزشک در تشخیص سریع بیماری کمک می کنند عبارتند از : ۱)سن پرندگان ۲) تعداد پرندگانی که در هر قفس مبتلا به بیماری به نظر می رسند ۳) توصیف علائم مشاهده شده توسط پرورش دهنده ۴) رژیم غذایی پرندگان ۵) هر گونه تغییر در وضعیت پرورش پرندگان که همزمان بامشاهده اولین علائم بیماری بوده باشد. درمان تجویز شده در صورت امکان باید توسط یک آزمایشگاه مورد آزمایش حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک قرار بگیرید . این اطلاعات باید سریعاً از پرندگانی که مشکوک به ابتلا هستند بدست بیاید. درمان پیشگیرانه در برخی از موارد توصیه می شود اگرچه در برخی از اوقات اضافه کردن داروی غیر لازم ممکن است صدماتی رابه پرندگان وارد نماید. جدول : بیماری ها وانگل های کبک ها بیماری علائم درمان الف : ویروسی نیوکاسل انسفالیتسین Encephalitis مایکوپلاسما maycoplasma ب : باکتریایی Sallmonellosis سالمونلوسیس Ulcenativ Enteries ‍Chlamydiasis(ornithosis) Listeriosis مرض چرخشی ج : انگل های داخلی کرم ذرت capilaria کرم خلاء syngamoustrachea کرم سکال ( cecalworm) heterakisgallinec تک یاخته ای ها coccidisio کوکسیدیوز eimeria جوش سرسیاه Black head د: انگل خارجی : گاهی اوقات این انگل ها برروی بدن پرندگان ساکن میشوند و محصولات تجاری مختلفی برای ازبین بردن آن ها وجود دارد. سرفه ، بی حالی ورخوت ، لرزه کج شدن گردن ،تخم گذاری زودتراز هنگام ،اسهال فراوان مشکلات عصبی ، لرز افسردگی و بی حالی ،استادن غیرطبیعی سرفه های سینوزیتی ،مشکلات تنفسی کاهش تخم گذاری در میان پرندگان جوان شایع می باشد،اسهال ،بی اشتهایی ، مرگ و میرفراوان در اولین هفته شیوع چشم ها ممکن است تا حدی بسته و بی حرکت باشند، بی اشتهایی مصرف کم غذا ، لاغری بسیار سریع ، مرگ و میر زیاد در پرنده های جوان ، پرنده های بسیار مریض بی میل و بی توجه می باشند فعالیت کم ، مشکلات تنفس ، ترشحات چرکی چشم و بینی ، مرگ و میر در پرندگان جوان زیاد می باشد نشانه های قابل مشاهده کمی دارد، ممکن است ایجاد اسپاسم های عصبی نماید ، مرگ ومیر ناشی از آن متغیر می باشد. لاغری ، اسهال ، بی میل و بی حالی مصرف آب کاهش می یابد بی اشتهائی پرندگان جوان بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند این کرم ها مجرای نای را مسدود می کنند وباعث خفگی پرندگان می شوند اسهال ، کم غذایی و بی اشتهایی در میان پرندگان جوان شایع می باشد،اسهال ،بی اشتهایی ، مرگ و میرفراوان در اولین هفته شیوع عموماٌ در سن ۲ تا ۳ هفتگی رخ میدهد و می تواند منجر به مرگ و میرزیاد در میان پرندگان جوان شود . کاهش اشتهاکه منجر به کندی رشد میگردد.جوجه ها بسیار بی حال می شوند و پرها ژولیده میشوند کاهش اشتها ، ترشحات آبکی زرد رنگ و ضعف عمومی درمان موثری وجود نداردواکسن این بیماری موجوداست درمانی وجود ندارد درمان موثری وجود ندارد. Tylosin و گاهی باعث مرگ و میرمی شود. وضعیت بهداشتی مناسب ، نیتروفرازن و برخی از آنتی بیوتیک ها برخی داروها از قبیل Stneptomycin و نئومایسین neomycin وباسیتراسین bacitracin برخی آنتی بیوتیک هااز قبیل : کلروتتراسایکلین ، اکسی تتراسایکلین و تتراسایکلین تاثیر خوبی دارند آنتی بیوتیک ها ۵ % Melclane در غذا استفاده شود باریوم آنتی مونیل تارتونت برای تنفس و thiabendozoie نیز همراه با غذا فتونیازین دردزهای تکی یا متوالی Phenethiazine داروهای زیادی موجود هشتند بیشترین دارو استفاده شده برای کنترل بیماری saifaquinoxaline می باشد و amprol 0آمپرل ) نیز تا حدی استفاده میشود هرنوع هیستوموناس تاس Histomonastas می تواند در غذا یا آب حل