بيماري هاي بلدرچين و پيشگيري از آن اريا منتخب

بیماری های بلدرچین که امروزه در حال شیوع هستند را بشناسید. در این مقاله سعی داریم تا شما را با معروفترین و مهم ترین بیماری های بلدرچین که در حال شیوع هستند آشنا کنیم. ابتدا راهنمای کامل پیشگیری از بیماری های بلدرچین را قرار داده ایم سپس درمورد هر بیماری توضیح کاملی قرار داده شده است. برخی از مهم ترین بیماری های بلدرچین عبارتند از: بیماری تیفوئید بلدرچین بیرون زدگی مقعد بلدرچین بیماری تاول کف پایی بلدرچین بیماری نیوکاسل بلدرچین بیماری مارک بیماری اریزیپلاس بیماری سالمونلا گالیناروم بیماری پاستورلوز بیماری لکوز و… راهنمای پیشگیری از بیماری های بلدرچین باید این مهم را به خاطر داشت که می توان از بروز اکثر بیماری های ویروسی با بکارگیری یک مدیریت خوب و کاربردی پیشگیری کرد . لانه ها باید تمیز و دارای تهویه و دمای مناسب باشند و از ورود جانوران موذی به آنها ممانعت شود . بلدرچین نباید با انواع دیگر پرندگان پرورش داده شود، زیرا به خوبی مشخص شده که گونه های مختلف پرندگان دارای حساسیت های متفاوت در برابر ارگانیسم های عامل بیماری هستند . از آنجا که بلدرچین های جوان به بیماری حساس تر هستند بنابراین آنها باید جدا از بلدرچین های مادر پرورش یابند زیرا بلدرچین های مادر ممکن است به طور تحت بالینی با میکروارگانیسم هائی آلوده باشند و یا به عنوان حاملین عوامل بیماریزا عمل کنند .

در مزارع بزرگ پرورش بلدرچین توصیه می شود که سرپرست های مستقل جهت مراقبت از این پرنده ها گماشته شوند. شواهدی مبنی بر انتشار بیماری های خاصی مانند لکوز در مزارعی که بلدرچین و ماکیان به طور جداگانه پرورش می یابند ولی سرپرست آنها یکی است، وجود دارد. برعکس بلدرچین های ژاپنی ممکن است به عفونتهای تحت بالینی مبتلا شوند و آن را به سایر گونه های پرندگان انتقال دهند . این پرندگان باید با غذای مناسب که از منبع مورد اطمینان خریداری شده تغذیه شوند. غذا باید در مکان خشک نگهداری شده و از رشد کپکها ممانعت بعمل آید و همچنین باید از جانوران موذی که ممکن است سبب ایجاد بیماری یا انتقال میکروارگانیسمها شوند محافظت گردد. این پرندگان باید به طور مرتب و روزمره بازبینی شده و اگر نشانه هائی از قبیل کزکردگی، لرزش، فلجی را نشان دادند جهت معاینه به دامپزشک ارجاع داده شوند . پیشگیری در خلال شیوع بیماری هنگامی که بیماری شیوع پیدا می کند صاحبان مزارع باید به توصیه هائی مبنی بر جداسازی پرندگان سالم از بیمار عمل کنند. زیرا کانی بالیسم ، خوردن مواد دفعی پرندگان بیمار و انتقال از طریق آئروسل سبب انتشار بیماری خواهد شد. توصیه می شود که لاشه ها سوزانده و یا به وسیله آهک مدفون شوند و تمام محل ضدعفونی گردد. همچنین انکوباتورها ضدعفونی شده و جوجه بلدرچین های تازه هچ شده در محلهای ضدعفونی شده پرورش یابند. منبع شیوع بیماری در صورت امکان شناسائی گردد و با اقدامات پیشگیری کننده مناسب بیماری تحت کنترل درآید . بلدرچین ژاپنی با این که نسبت به برخی از بیماریها مقاوم است ولی نسبت به ابتلا طبیعی به اکثر بیماریهای ویروسی ماکیان حساس می باشد به خصوص هنگامی که تحت شرایط مدیریتی ضعیف پرورش یابد. هرچند تعداد گزارشهای مربوط به وقوع طبیعی بیماری در بلدرچین ها در مقایسه با ماکیان دیگر کمتر می باشد. اما این موضوع ممکن است ناشی از این واقعیت باشد که تعداد معدودی مزرعه پرورش بلدرچین وجود دارد. با توجه به پیشرفتهای اخیر در امر روشهای فنی تشخیصی در ویروس شناسی این احتمال وجود دارد که موارد بیشتری از وقوع طبیعی بیماری های ویروسی خصوصا آنهائی که ناشی از اعضای گروه آدنوویروس هستند گزارش شوند . لکوز حساسيت بلدرچين ژاپني به عفونت طبيعي با ويروس لکوز پرندگان توسط محققين گزارش شده است. ضايعات ماکروسکوپيک و ميکروسکوپيک در بلدرچين با آنچه که در ماکيان توصيف گرديده مشابه مي باشد. معمول ترين ضايعات ماکروسکوپيک عبارت از بزرگ شدگي کبد و طحال و ضخيم شدن ديواره روده است. آزمايشهاي هيستوپاتولوژيک تعداد زيادي لنفوبلاست را همراه با مواردي از اشکال ميتوزي نشان مي دهد. وجود آنتي بادي عليه ويروس لکوز در سرم را مي توان با آزمايش هاي VN و CFT تشخيص داد. جهت مطالعه حساسيت ژنتيکي پرندگان به ويروس لکوز، از هيبريدهاي بلدرچين- ماکيان استفاده شده است. عفونت ناشي از ويروس لکوز بايد از ساير بيماريهائي مانند MD و RE تفريق شود. برونشيت بلدرچين (QB= QUAIL BRONCHITIS) QB يک بيماري ويروسي حاد و بسيار مسري مربوط به دستگاه تنفسي بلدرچينهاي باب وايت بوده و توسط يک آدنو ويروس ايجاد مي گردد. نشانه هاي باليني شامل عطسه و سرفه، کزکردگي، رال هاي تنفسي و گاهي اوقات آبريزش از چشم و کونژونکتيويت مي باشد. علائم عصبي از جمله پيچش گردن، گاهي اوقات در پرندگان جوان ديده مي شود. در بلدرچين هاي بالغ توليد تخم ممکن است از ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش يافته، تعدادي از تخمها داراي پوسته نرم و فاقد پيگمانتاسيون عادي باشند. تغييرات ماکروسکوپيک شامل وجود اکسوداي موکوسي در ناي و برونش ها بوده، ممکن است ششها دچار احتقان شده باشند. گاهي اوقات ممکن است بزرگ شدن طحال و پريتونيت و نقاط نکروزه بر روي کبد مشاهده شود. گزارشي مبني بر وجود ضايعات عصبي به صورت ماکروسکوپيک وجود ندارد. اين بيماري به خصوص در گله هاي تجاري بلدرچين که زير ۸ هفته سن دارند، خطرناکتر مي باشد. مطالعه گزارشها و بررسي هاي مشابه نشان مي دهد که از مطالعه جنبه هاي پاتولوژيک اين بيماري در بلدرچين ژاپني غفلت شده است. در بررسي تجربي، يک سويه از آدنو ويروس پرندگان که به روش داخل بيني و آئروسل به بلدرچين هاي ژاپني تلقيح شده بود، سبب عفونت نهفته بدون بروز نشانه هاي باليني در آنها شد. امکان بازيافت نامنظم ويروس از شش و ناي و ظهور منظم آنتي بادي پس از هفت روز وجود داشت. گزارش ديگري در رابطه با جداسازي ويروس QB و تغييرات پاتولوژيک مربوط به دستگاه تنفس بلدرچين ژاپني وجود دارد. در اين گزارش آمده که شش جوجه بلدرچين ژاپني با سن ۳ تا ۶ هفتگي نشانه هائي دال بر ناراحتي از خود نشان دادند و همگي آنها دچار سرفه، عطسه و رالهاي ناي بودند. چهار قطعه از جوجه ها با سن ۶ هفته نشانه هاي عصبي به همراه پيچش گردن و يکي از اين جوجه ها کدورت قرنيه و درگيري چشم چپ را نيز نشان داد. اکسوداي موکوسي در ناي و برونشها در تمام جوجه ها مشاهده گرديد. ريه ها ظاهري طبيعي داشتند. در بررسي هيستوپاتولوژيک ناي، هيپر پلازي مشخصي در اپي تليوم و غدد ترشح کننده موکوس همراه با نفوذ سلولهاي لنفوسيت مشاهده شد. اين تغييرات در ۴ جوجه در سن ۶ هفتگي ديده شد. جوجه هاي با سن ۳ هفته هيچ گونه تغيير هيستوپاتولوژيک نشان ندادند. از چهار جوجه اي که ضايعات ناي را نشان دادند دو جوجه داراي ضايعاتي درششها بوده و پر خوني عروق سياهرگي، هيپرپلازي ملايم تا متوسط، اپي تليوم برونشها و تجمع لنفوسيتها را در اطراف برونشها نشان مي دادند. تغييرات ميکروسکوپي محسوسي در مغز، سنگدان، پانکراس، قلب و پيش معده بلدرچينها مشاهده نشد. براي تشخيص اين بيماري بايد سوسپانسيون ناي، کيسه هاي هوائي و شش ها از طريق کيسه زرده و يا CAM به جنين هاي ماکيان تلقيح شود. در صورت وجود ويروس عامل QB معمولا جنين ها ظرف چند روز تلف شده، ظاهري کوتوله و پيچ خورده دارند. در اين حالت نيز مواد عفوني دستگاه تنفسي بلدرچين هاي آلوده به جنين ماکيان تلقيح شد و عدم رشد، کوتولگي، پيچ خوردگي و مرگ جنين ها اتفاق افتاد. در سرم بلدرچين هاي مبتلا، آنتي بادي رسوب دهنده در آزمايش AGPT وجود نداشت. ممکن است علت اين حالت، تفاوت جدايه هاي ويروس باشد. QB را بايد از بيماري هائي که سبب درگيري دستگاه تنفس و يا بروز نشانه هاي عصبي مي شوند، تفريق نمود. از اين دست مي توان به بيماريهاي ND،AE،EEE و آسپرژيلوس اشاره کرد. ويروس هاري يک گزارش از فرانسه درباره ماندگاري و حفظ حدت ويروس هاري به مدت ۱۱۲ روز در يک مورد از ۶ بلدرچيني که به طور داخل مغزي تلقيح شده بودند، وجود دارد. بررسي هيستوپاتولوژيک اين پرنده ، وجود اجسام نگري (NEGRI BODIES) را مشخص نمود. پاستورلوز بلدرچين ژاپني همانند بلدرچين باب وايت به پاستورلوز حساس مي باشد در بيشتر گزارشها شيوع بيماري پس از ورود بلدرچين هاي جديد از گله ديگري به مزرعه پرورش بلدرچين اتفاق افتاده است. بلدرچينهاي مبتلا در کنار هم تجمع يافته و نشانه هائي از قبيل کزکردگي و اسهال سبز رنگ نشان داده و در نهايت زمين گير شده و تلف مي شوند. در برخي از گزارشها ميزان تلفات تا ۵۰ درصد ذکر شده است. در کالبد گشائي بلدرچين هاي تلف شده هيپرمي عمومي، کبد متورم همراه با نواحي نکروز چند کانوني، نقاط نکروزه بر روي طحال، تيره رنگ بودن ششها و خونريزي در لايه موکوسي دوازدهه ديده شد. در هيستوپاتولوژي پنوموني بينابيني، نکروز چند کانوني طحال و کبد وجود داشت. براي تشخيص اين بيماري از خون درون قلب و مهر حاصل از کبد لام هائي تهيه نموده و پس از رنگ آميزي با رنگ ارگانيسم دو قطبي پاستورال مالتوسيدا مشاده مي شود. خون درون قلب بلدرچينهاي تلف شده جهت بررسي هاي باکتريولوژيک و انجام آزمايشهاي بيولوژيک در خرگوش گرفته شد. کلني هاي رشد کرده بر روي محيط آگار خون دار، شبيه به قطره شبنم، جدا از هم و محدب و کروي بودند. هيچ گونه هموليزي در محيط آگار خون دار مشاهده نشد و بر روي محيط مک کانگي نيز رشد نکرد. ارگانيسم گرم منفي به شکل کوکوباسيل تکي يا دو تائي بوده و گلوکز، ساکاروز و مانيتول را بدون توليد گاز تخمير کرد. خرگوشهائي که با خون درون قلب بلدرچين هاي تلف شده تلقيح شده بودند، ظرف يک شب مردند. خرگوش هاي تلف شده ضايعات خاص بيماري پاستورلوز از قبيل تورم ناي توام با خونريزي و کبد خالدار را نشان دادند. ارگانيسم به شکل خالص از کشت خون درون قلب خرگوشهاي تلف شده جدا شد. تراکم بسيار بالاي بلدرچينها در مکاني که تهويه ضعيفي دارند و همچنين استرس ناشي از حمل و نقل در مسافتهاي طولاني، ممکن است از عوامل مساعد کننده شيوع بيماري و مرگ و مير در مقياس بالا شود. پاکسازي و ضدعفوني محيط نگهداري بلدرچين ها و کنترل حشرات و جوندگان در حذف ارگانيسم از محيط موثر مي باشد. با استفاده از واکسن روغني تهيه شده از باکتري جدا شده از گله و انجام اقدامات بهداشتي مي توان بيماري را به طور موفقيت آميزي کنترل نمود. بيماري آنفلانزا علایم : در حالت اولیه و خفیف علائمی مانند بی حالی، درگیری تنفسی و اسهال مشاهده می شود و در شکل حاد بیماری شامل التهاب کیسه های هوایی ، سینوس ها و همچنین سینوس ها پر از مواد پنیری است. جوجه بلدرچین ها یا حتی گاهی بالغین ممکن است ناگهانی خفه شوند به این دلیل که مجاری تنفسی از مواد پنیری پر شده اند. از جمله سایر علائم نیز می توان به درگیری های شدید تنفسی ، آبریزش بیش از حد چشم ها و کبودی سر و صورت و پاها به ویژه ساق آنها، افت شدید تولید تخم هم در گله های مادر و هم تخم گذار اشاره کرد. پیشگیری و درمان : مهم ترین عامل در پیشگیری از بیماری ها رعایت بهداشت است. یعنی باید از تماس مستقیم یا غیر مستقیم بلدرچین با هر گونه اشیا و جاندار آلوده بپرهیزیم. برای درمان در سطوح اولیه استفاده از واکسیناسیون است. بیماری آبله علایم: دوره کمون بیماری معمولا ۱۵ روز و دوره ابتلای آن ۴۰ روز است و محیط را تا چندین ماه آلوده می کند. تاول هایی بر روی تاج بلدرچین ها، پلک آنها یا هر نقطه بدون پر دیگر بلدرچین ها پدیدار میشود که این تاول ها به سرعت بزرگ شده و متجمع و یکی می شوند و سپس به رنگ قهوه ای در می آیند که در پایان کار بسته می شوند، خشک می شود و می ریزد. ورم پرده نازک روی چشم ، ایجاد مواد پنیری در پلک چشم، سخت شدن خوردن و آشامیدن برای پرنده به دلیل وجود زخم در دهانش از دیگر علایم می باشد پیشگیری و درمان: اولین و کم هزینه ترین روش رعایت موارد بهداشتی، ضد عفونی کردن منظم محیط، سیستم تهویه هوای مناسب می باشد، حشرات بیشترین ناقل بیماری می باشد، از ورود حشرات به داخل سالن جلو گیری کنید. راه حل بعدی واکسیناسون کل پرنده ها در مقابل بیماری می باشد. تقویت غذای گله و استفاده از جیره سهل البلع و شستشوی محیط با مواد ضد عفونی کننده و پاکسازی مداوم محیط از فضولات از روش های موثر جهت پیشگیری از بیماری می باشد. علایم: آبریزش بینی، اختلالات تنفسی، خرخر، عطسه های سوتی، نفس نفس زدن، تنفس با منقار باز، افسردگی، تشنگی، بی اشتهایی، فلج، لرزش عضلات، چرخش به پشت یا به شکم، غلت زدن از علایم ظاهری این بیمای می باشد. تولید تخم به سرعت کاهش می یابد، پوسته تخم مرغ نرم و رنگ پریده است، اسهال سبز، فلج پاها و بال ها، پنومونی بینایی، سرفه، سستی و پایین افتادگی بال ها، چرخش به دور خود و عقب عقب راه رفتن، رقیق و آبکی بودن سفیده تخم ها ، عقب راه رفتن پس از نوشیدن آب از دیگر علایم این بیماری است. پیشگیری و درمان: اولین و بهترین روش در پیش گیری از بیماری رعایت الزامات بهداشتی، تمیز نگه داشتن محیط و پاکسازی مداوم فضولات و ضد عفونی کردن پرندگان می باشد، از واکسیناسیون نیز جهت پیشگیری از بیماری می توان کمک گرفت، این کار به سه روش انجام میشود: مخلوط کردن واکسن با آب اشامیدنی، اسپری کردن آن و یا تزریق عضلانی. که بهترین روش مخلوط کردن کردن واکسن با آب آشامیدنی پرنده می باشد. از آنتی بیوتیک ها نیز جهت درمان این بیماری میتوان کمک گرفت. بیماری آنسفالومیلیت بیماری نیوکاسل علایم: این بیماری با سن پرنده رابطه عکس دارد یعنی هر چه پرنده بالغ تر باشد، احتمال نفوذ ویروس در بدن پرنده کمتر است. بر همین اساس، جوجه های تازه به دنیا آمده بیشترین خطر را متحمل می شوند. از مهم ترین علایم این بیماری ضعف جوجه ها پس از خروج از تخم و گیجی پرنده می باشد. این گیجی پرنده تا حدی می تواند پیشرفت کند که پرنده نتواند تعادل خود را هنگام راه رفتن حفظ نماید، به همین دلیل پرنده علاقه ای به حرکت نداشته و بیشتر بر روی مفاصل خرگوشی خود می نشیند. در نهایت با پیشرفت بیماری پرنده فلج شده و در اثر تشنگی یا گرسنگی از بین می رود. پیشگیری و درمان: چون این ویروس از طریق مدفوع دفع می شود و تا مدت ها در بیرون از بدن موجود زنده می تواند زنده بماند، پس برای جلوگیری از این بیماری، همواره محیط را از فضولات پاکسازی کنید و پرندگان و محیط را ضد عفونی کنید. جهت جلوگیری از انتقال بیماری به نطفه ها، باید پرنده مادر را از راه آشامیدنی یا تزریقی واکسینه نمود. پرنده های بیمار را در محلی جداگانه نگهداری کنید تا از مرگ انها بر اثر تشنگی، گرسنگی یا له شدن جلوگیری شود. بیماری مارک علایم: مارک یک بیماری عصبی است که اعصاب بلدرچین را مورد حمله قرا می دهد. در صورت ورود این بیماری به بدن پرنده باید سه هفته منتظر ماند تا علائم بیماری بروز کند. از علایم این بیماری فلج شدن گردن، بال ها و پاها می باشد که پرنده دیگر نمی تواند سرپا بیاستد و در زمانی که روی زمین است یک پای خود را عقب و پای دیگر خود را جلو نگه می دارد و بال هایش به صورت آویزان می افتد. در حالت شدید علائمی مانند عدم تعادل، فلج شدن یک طرفه یا دو طرفه بدن پرنده، لاغر شدن شدید در اثر از دست داد اشتها و سرانجام مرگ میتوان اشاره کرد. پیشگیری و درمان: رعایت اصول بهداشتی، ضد عفونی کردن محیط و پاکسازی مداوم محیط از فضولات از روش های عمومی پیشگیری می باشد، در مرحله بعد باید تمام پرندگان را در مقابل بیماری مارک واکسینه نمود. این بیماری ویروسی بوده و درمان خاصی را نمی توان برای آن پیشنهاد کرد، در جهت کمک به بهبود وضعیت پرندگان بیمار، انها را سایر پرندگان جدا کنید و با تقویت غذای آنها و تهویه مناسب هوای محیط، حفظ رطوبت نرمال از مرگ آنها جلوگیری کنید. بیماری تیفوئید، عفونت کورنا و روس سار کوما بلدرچین بیماری تیفوئید بلدرچین عامل بیماری تیفوئید پرندگان سالمونلاگالیناروم است. شیوع بیماری ناشی از سامونلاگالیناروم سبب تلفات بالایی های در جوجه بلدرچين ۱تا ۳ روزه شده در جوجه بلدرچین های نر نیز تلفات پایینی را ایجاد کرد نشانه های بیماری تیفوئید نشانه های بالینی بیماری، شامل افسردگی و تجمع جوجه بلدرچین ها به دور هم بود که در کالبد گشایی جوجه بلدرچین های تلف شده، پری کاردیت، نقاط نکروزه بر روی کبد، پرخونی شش ها، هیدروپری کارد، انتریت توام با خونریزی حاد و بزرگ شدگی طحال وجود داشت. نشانه ها و ضایعات بیماری در جوجه بلدرچین های نر, شامل کاهش اشتها، نفس نفس زدن خفیف، پرخونی کبد و انتریت بود. عفونت کورنا در بلدرچین ها یک عفونت کورنا ویروسی سبب بیش از ۲۰ در صد تلفات در بلدرچین های ۸ تا ۹ روزه در چندین مزرعه در ايتاليا شد. نشانه های بیماری عفونت کورنا نشانه های بیماری عفونت کورنا بلدرچین (Corna Virus Infection) نشانه های بالینی این بیماری عبارت از افسردگی، تاخیر در رشد، عدم اشتها، ترس از نور و آب ریزش بینی و گاهی اوقات عطسه بود. ضایعات میکروسکوپی شامل تورم کیسه های هوایی، رینیت کاتارال، ری کاردیت و پری هپاتیت بود. این بیماری باید ار عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا و ND و عفونت های باکتریایی ایجاد شده توسط اریزیپلوترکس و گونه های پاستورلا و عفونت های قارچی ناشی از گونه های آسپرژیلوس تفریق شود.

بیماری روس سار کوما بلدرچین (Sarcoma) حساسیت بلدرچین ژاپنی به تلقیح ویروس عامل (CT- 842 Brayan Strain) برای اولین بار توسط Reyniersand Saksteder 1960 نشان داده شد. تلقیح این ویروس به جوجه بلدرچین های یکروزه سبب ایجاد تومور در ۶ تا ۸ روزگی گردید. گزارش دیگری از روسیه نشان داد که بلدچین فقط به سویه های RAV1 و Brayan ویروس RS حساس می باشد. این حالت احتمالاً به ساختمان ژنتیکی بلدرچین مربوط بوده، وضعیت ژنتیکی بلدرچین ها تعیین کننده حساسیت آنها به سویه های مختلف RSV می باشد. همچنین RSV از جنین های بلدرچین که به طور طبیعی آلوده شده بودند، جدا شده است. بیماری بیرون زدگی مقعد (پرولاپس) در بلدرچین بیرون زدگی مقعد، اصطلاحاً تمایل به خارج پیدا کردن جزئی یا کلی مخاط کانال انتهایی بدن بلدرچین گفته می شود. این معضل معمولاً در شروع تخم گذاری در نیمچه های قوی و یا در بلدرچین ها تخم گذار خیلی چاق دیده می شود. عوامل موثر در بروز بیرون زدگی مقعد بلدرچین ۱- جیره ی غذایی با انرژی بالا (مخصوص بلدرچین گوشتی) باعث چاق شدن و تولید چربی نیمچه ها شده در حالی که از نقطه نظر اسکلت و ماهیچه ضعیف می باشند. ۲- مصرف بیش از اندازه دان و برنامه ی غلط نور دهی (ساعات نور زیاد شونده) باعث قوی شدن نیمچه ها می شود. این نیمچه ها حتی اگر وزن استاندارد داشته باشند، زودتر شروع به تخم گذاری می کنند. از آنجایی که از نظر فیزیکی هنوز بالغ نشده اند، ماهیچه های کانال تخم هنوز قدرت و ارتجاع لازم را ندارند. تخم بلدرچین دو زرده، انگل و کانی بالیزم ( همدیگر خواری بلدرچین) با جراحت قسمت تحتانی بدن, باعت بیرون زدگی مقعد می شود. زمانی که مقعد متورم و یا زخمی باشد، حتی پس از تخم گذاری، کانال تخم مایل به برگشتن به حالت طبیعی خود را پیدا می کند. قبل از برگشتن قسمت انتهایی کانال به وضعیت اولیه، بلدرچین مورد حمله ی دیگر پرنده ها قرار می گیرد. این معضل بیشتر در حیواناتی که در قفس های نامناسب پرورش می یابد به چشم می خورد. گاهی بیرون زدگی مقعد، به دنبال تغذیه ی خوب و حساب شده، مدیریت صحیح و نوردهی مناسب پیش می آید، پرورش دهنده ی بلدرچین نمی بایستی عجله کند و در این زمان بایستی تمامی سعی خود را برای شروع تخم گذاری بلدرچین ها در سن و وزن استاندارد معمول نماید. تاول کف پائي (Bumble Foot) بلدرچين هاي مبتلا به تاول کف پائي نشانه هاي لنگش را نشان داده و در معاينات، مفاصل درگير متورم و بزرگ شده بودند. بالشتک کف پائي و بافتهاي اطراف دچار تورم پيازي شکل (Bulbons Swelling) بودند. کپسول مفاصل تارس پا ضخيم و سفت شده و غشاهاي سينوويال نيز ضخيم شده بود. با برش سطح محل ضايعه، برجستگي سفيد رنگي در داخل بافت ديده مي شد، که از اين ضايعات باکتري E.Coli جدا شد. کشتار کشتار بلدرچين معمولاٌ در محلي واقع در خود مزرعه و بيشتر به صورت دستي انجام مي گيرد و پس از کشتار کليه اجزا و امعا و احشا پرنده خالي شده و پس از تميز کردن و قطع نمون پا و سر، لاشه ها را در بسته هاي ۶ – ۵ عددي قرار مي دهند که در اين حالت وزن هر بسته عموماٌ بين ۱۱۰۰ – ۸۵۰ گرم در نوسان مي باشد. اما بايستي گفت که با توجه به بازار رقابتي کنوني، براي مزارعي با ظرفيت کشتار بالا، تهيه يک خط کشتار و بسته بندي صنعتي که بتواند طبق استانداردهاي روز دنيا اقدام به کشتار و بسته بندي کامل و بهداشتي محصول نمايد بسيار مناسب است و مي تواند قابليت رقابتي محصول را در برابر ساير توليدکنندگان بالا ببرد. در حال حاضر براي تهيه و نصب يک خط کشتار کاملاٌ پيشرفته و خودکار با ظرفيت کشتار ۳۵۰ قطعه کشتار در ساعت، ساخت معتبرترين سازندگان اروپائي بايستي رقمي در حدود ۱۵۰ – ۱۳۰ ميليون تومان سرمايه گذاري در نظر گرفت که در صورت داشتن چنين ظرفيت کشتاري، اين حد سرمايه گذاري معقول خواهد بود پایگاه اطلاع رسانی آریادر صورت اطلاعات بیشتر و یا درخواست به روز قیمتها……یا سفارش خرید و فروش خود و…. به شماره ۰۹۱۲۳۹۶۸۶۷۱ ۰۹۱۲۱۹۸۶۶۵۱ ۰۹۱۳۱۰۰۵۸۳۶ ۰۹۱۳۱۰۰۷۶۸۹               تماس با ما               درخواست خود را اعلام نماید و پیامک کنید. .