آریا-منتخب(1)
در این مقاله آموزشی به مباحث زیر خواهیم پرداخت:

پرورش جوجه شتر مرغ۰۹۱۳۱۰۰۷۶۸۹_۰۹۱۲۱۹۸۶۶۵۱

پرورش جوجه شتر مرغ

پرورش جوجه شتر مرغ۰۹۱۳۱۰۰۷۶۸۹_۰۹۱۲۱۹۸۶۶۵۱

زمین

باید بررسی کنید که چگونه از زمینی که در اختیار دارید استفاده کنید. بسته به اینکه چه گزینه هایی ‏را در شروع کار در نظر گرفته اید باید تصمیم بگیرید که چه مقدار زمین برای جفت گیری، نگهداری ‏جوجه ها، پرورش پرنده ها تا سن کشتار و تجهیزات جوجه کشی اختصاص دهید. ممکن است ‏فضاهای دیگری را برای ساختمان های اداری، فروشگاه یا محل استراحت کارگران در نظر بگیرید.

گروه بندی معمول شترمرغ ها به صورت دسته های سه تایی یعنی یک نر و دو ماده است، اما شما ‏ممکن است نگهداری جفتی ( یک نر و یک ماده)، یا دسته های چهارتایی ( یک نر و سه ماده) و یا ‏نگهداری دسته جمعی (دو یا چند نر با دو یا چند ماده) در نظر بگیرید. ما نگهداری جفتی و یا سه ‏تایی را توصیه می کنیم. چون کنترل عملکرد فردی هر پرنده امکان پذیر است.
فضای مورد نیاز برای پرورش دسته سه تایی۳۰ متر (۳۲ یارد) در ۵۰ متر (۵۵ یارد) و در مجموع ۱۵۰۰ ‏متر مربع است. البته این اندازه بدون هیچگونه عواقب جدی تقریبا به نصف قابل تقلیل می باشد ‏اگرچه گردشگاه های بزرگتر با مکان های دویدن وسیع مطلوبتر بوده و به همین علت گردشگاه ها به ‏صورت مستطیل در می آید تا مربع.
جوجه ها طی چهار هفته اول زندگی به فضای کمی نیاز دارند. فضای ۲ متر (۲ یارد) در ۱۰ متر (۱۱ ‏یارد) برای ۲۰ جوجه کافی است، لیکن جوجه ها سرعت رشد چشمگیری دارند، با رشد جوجه ها ‏نیاز به فضای پرورشی به سرعت افزایش می یابد.
بسته به شرایط آب و هوایی، جوجه ها هنگام شب به سالن نیاز دارند. در صورت وجود منبع گرمایی، ‏همه جوجه ها باید به این منبع گرمایی دسترسی داشته باشند. بر اساس احتیاجات بدنشان جوجه ‏ها باید دور از حرارت بنشینند. وقتی جوجه ها مستقیما از هچر به زیر سایه بان در طول روز منتقل ‏می شوند، در دو هفته اول به یک لامپ حرارتی در طول شب نیازدارند. سایه بان حتی به شکل ‏سایه درخت عامل مهمی برای شترمرغ ها در هر سنی است. در مواقعی که در نظر دارید تجهیزات ‏جوجه کشی مورد نیاز را خودتان داشته باشید باید ابعاد اتاق مورد نیاز را در نظر داشته باشید که ‏بستگی به انکوباتور و هچر خریداری شده دارد. به یک اتاق برای انکوباتور، یک اتاق برای هچر، محلی ‏برای تمیز کردن تخم ها و محلی اختیاری برای ذخیره تخمها قبل از قرار دادن در انکوباتور نیاز دارید.

شرایط پرورش شترمرغ در دوره ی تولید مثل

معمولا شترمرغ یک روز در میان ( با استراحت در فواصل زمانی معین ) در دوره ی تولید مثل تخم می گذارد . در صورتی که فصل های گرم سال بیشتر باشند فصل تولید مثل شترمرغ نیز بیشتر وطولانی تر است .
این دوره گاهی اوقات در بعضی مناطق تا ۱۰ ماه طول می کشد و محصولی بالغ بر ۱۰۰ تخم به همراه دارد . برای بدست آوردن بالاترین بازده در این دوره شترمرغ ها هرگز نباید جا به جا شوند .
در ایران میزان تخمگذاری حدود ۷۰ الی ۱۰۰ تخم در یک دوره میباشد.

مزرعه ی تولید تخم شترمرغ امکانات زیر را باید داشته باشد :

پن های تولید مثل

دانخوری ( صرفا نباید به چرا اکتفا شود )

 

آبخوری
سایبان
آشیانه ی مخصوص تخم گذاری ؛ برای ساختن لانه و تخم گذاری ، مولدها خودشان اقدام می کنند . این کار را با پاشیدن ذرت و قرار دادن تخم در آن می توانیم انجام دهیم و معمولا مورد قبول مولدها واقع می شود .
برای ممانعت از درگیری نرها و ورود شغال که تخم ها را می خورد و مولدها را می ترساند باید حصار سیمی ۵/۱ متری بگذارید .
مجوز :
برای اینکه بدانید اخذ چه نوع مجوزهایی برای احداث مزرعه شترمرغ لازم است باید با مراکز مرتبط از ‏جمله معاونت امور دام وزارت جهاد کشاورزی، سازمان دامپزشکی و یا معاونت های امور دام بخش ‏طیور غیر مرسوم و سازمانهای مرتبط با پرورش شترمرغ منطقه مشورت کنید. در برخی کشورها نظیر ‏آلمان باید دوره ای را در زمینه پرورش شترمرغ گذراند. خوشبختانه کشورهای دیگر تا این حد سختگیر ‏نیستند و پرورش شترمرغ را همچون دیگر فعالیتهای مزرعه ای تلقی می کنند. نکات زیر را باید روشن ‏کنید:
‏• مجوز برای مالکیت پرندگان
‏• مجوز برای حمل و نقل پرندگان
‏• احداث چاه تلفات برای دفن پرنده های مرده
‏• بازرسی های دامپزشکی
‏• معیارهای امنیت زیستی (‏Bio Security‏) نظیر حوضچه ورودی وسایل نقلیه تا وسایل نقلیه هنگام ‏ورود به مزرعه از داخل مواد ضد عفونی عبور کنند.
سوالات و موارد مهم را یاد داشت کرده با کسی که در منطقه شما پرورش شترمرغ دارد صحبت ‏کنید، آنها منبع با ارزشی برای کمک هستند.
مسائل اقتصادی و سرمایه گذاری
برای راه اندازی نیاز به سرمایه دارید. همچنین احتمالا ایده هایی در زمینه اینکه چه مقدار توانایی ‏مالی برای این کار دارید، خواهید داشت. توصیه این است که دایره فعالیت را نصف کنید. در هر صورت ‏از کسی وام نگیرید.

تنها وقتی فروش محصولاتتان را آغاز می کنید درک روشنی خواهید داشت که پرورش جوجه شتر مرغ برای شما سود آور بوده ‏است یا خیر. اغلب اوقات مزرعه داران جدید بدون برنامه مقدار زیادی پول برای فراهم کردن شیک ‏ترین تجهیزات صرف می کنند. مزرعه هایی شبیه به هتلها ی کوچک و کاملا غیر قابل کاربرد مشاهده ‏شده اندکه وقتی به مراحل مهمی می رسند که عملا باید محصولاتشان را بازاریابی کنند بودجه ‏شان به پایان رسیده است چون تولید به اندازه مورد انتظار نبوده است. توصیه این است که کار را ‏ساده آغاز کنید. از امکانات موجود استفاده کنید. از قفس هایی که دارید، ساختمانهایی را که قبلا ‏احداث شده اند استفاده کنید. آنچه ضروری است سرمایه گذاری در تهیه انکوباتور مناسب می باشد. ‏یک انکوباتور خوب نتایج خوبی به همراه خواهد داشت که انکوباتور بد ندارد.
اضطراب شترمرغ
روش محدود ؛ به طور آماده خوراک در اختیار جوجه ها قرار می گیرد . این روش جایی که علوفه در دسترس نباشد مناسب است .
نکته : از مصرف زیاد خوراک در روش محدود باید جلوگیری کرد زیرا باعث چاقی می شود و بر باروری جنسی شترمرغ چه ماده و چه نر اثر زیان باری دارد . همچنین مصرف کردن زیاد پروتئین ، اضطراب گرمایی و یا تولید تخم های با پوسته خشک را ایجاد می کند .

نقش تغذیه در پرورش جوجه شتر مرغ

هزینه غذا ۶۰% تا ۷۰ % کل هزینه پرورش شترمرغ را تشکیل می دهد بنابراین درک آن در ابتدای ‏آغاز به کار پرورش جوجه شتر مرغ بسیار مهم است. متاسفانه پرورش دهندگان قدیمی و جدید حداقل ‏آگاهی را از این موضوع دارند.
نخست بعد اقتصادی را در نظر می گیریم. هزینه غذا به خودی خود مهم نیست بلکه تفاوت موجود در ‏درآمد جوجه های پروار شده و هزینه تولید آن ها اهمیت دارد. علاوه بر محاسبه هزینه تخم، جوجه ، ‏پرنده آماده کشتار که همه فاکتورهای مهمی هستند، محاسبه افزایش در آمد حاصله از تولید بالاتر ( ‏تعداد تخم، تعداد جوجه ، کیلوگرم گوشت تولیدی و پوست بزرگتر) نیز اهمیت دارد. بنابراین بسیاری از ‏مردم بدون بررسی قابلیت در تولید گزینه های مختلف و استنتاج از اینکه تغذیه بهتر موجب کاهش ‏ضرر ناشی از عدم باروری، مشکلات جوجه در آوری و تلفات جوجه ها می شود، به دام ((کاهش)) ‏هزینه های غذا گرفتار می شوند. یک جیره خوب باید دارای موارد زیر باشد.
o‏ علوفه نظیر یونجه برای تأمین فیبر با کیفیت
o‏ غلات نظیر ذرت برای تأمین انرژی
o‏ منبع پروتئینی نظیر سویا ی بدون پوسته
o‏ مواد معدنی پر مصرف و کم مصرف
o‏ ویتامین ها
o‏ سایر افزودنیها نظیر اسیدهای آمینه و مخمر
توصیه می شود که یونجه حداقل ۱۸ درصد ترکیب جیره آماده را تشکیل دهد. ‏یونجه مرغوب تر ویژگیهای مطلوب تر زیادی نظیر قابلیت هضم بهتر، ویتامین و مواد معدنی بیشتر دارد.
در مورد ذرت، باید بسیار تلاش کنید تا از ذرت دارای ۸ درصد پروتئین استفاده کنید و نه از ذرت ۶ درصد ‏که دارای کیفیت پایینی است. سویا معمولا بین ۴۴ تا ۴۷ در صد پروتئین دارد که سویا با پوسته حاوی ‏‏۴۴ در صد پروتئین است. همچنین ما به سویا به عنوان منبع پروتئین نگاه کرده و ۴۷ درصد را توصیه ‏می کنیم.
ویتامین ها و مواد معدنی، غنای جیره هستند. در اینجا علاوه بر مقدار، شکل ارائه آن در ترکیب با ‏یکدیگر نیز مهم است تا شترمرغ ها بتوانند حد اکثر استفاده را از آنها ببرند. کلسیمی که به یک شکل ‏خاص وجود دارد ممکن است برای شترمرغ ها غیر قابل هضم بوده و از این رو تعادل آن با فسفر به ‏هم خورده و مشکلات جدیدی ایجاد نماید. در سایه توجه به تغذیه به همراه مدیریت خوب، مدیریت ‏صحیح مزرعه و اصلاح نژاد است که پرنده های آماده کشتار برخلاف معمول تولید ۳۰ – ۲۵ کیلوگرم در ‏استرالیا، در آفریقای جنوبی بیش از ۴۵ کیلوگرم گوشت تولید می کنند.

پرورش جوجه شتر مرغ در سیستم باز و یا غیر متمرکز

شترمرغ عاشق فضای باز بوده و ترجیح می دهد که چراگاهش بزرگ باشد. در سیستم باز و یا غیر متمرکز زمین وسیعی در اختیار شترمرغ ها قرار داده می شود.
وسعت زمین در این سیستم چه مقدار می باشد؟
مساحت این زمین حدود ۴۰ هکتار می باشد و دور آن محصور می گردد.
سعی می شود در این سیستم پرورش شترمرغ ، پرندگان را شبیه به محیط طبیعی شان نگهداری می نمایند. همچنین حداقل تغییرات در زندگی آن ها اعمال می شود. در سیستم باز که از تعداد زیادی شترمرغ تشکیل شده، معمولاً یک شترمرغ ماده حاکم وجود دارد. شترمرغ ماده حاکم نقش خود را به شترمرغ های ماده کوچک تر و جفت خود تحمیل می کند. سیستم باز و یا غیر متمرکز دارای مزیت هایی می باشد که عبارتند از:
مزیت های پرورش شترمرغ در سیستم باز و یا غیر متمرکز:
۱- ناچیز بودن هزینه های نگهداری پرندگان مولد
۲- هزینه جوجه کشی تقریبا صفر است (در صورت استفاده از جوجه کشی طبیعی)
۳- هزینه های سرمایه گذاری این سیستم جزئی است
معایب پرورش شترمرغ در سیستم باز یا غیر متمرکز:
۱- کنترل شناسایی پرندگان و جمع آوری تخم شترمرغ ها حین پرورش مشکل است.
۲- نمی توان بر شرایط جفت گیری کنترلی داشت.
۳- اغلب میزان مرگ و میر جوجه ها بالا است (در جوجه کشی طبیعی)
۴- کنترل و معاینه جوجه غیر ممکن است (در جوجه کشی طبیعی)
۵- جوجه ها اغلب توسط حیوانات دیگر شکار می شوند. (در جوجه کشی طبیعی)
۶- تخم ها ممکن است به دلیل شرایط بد حمل و نقل و ماندن بر روی زمین برای مدت طولانی آسیب دیده و از بین بروند.
پرورش شترمرغ در سیستم نیمه متمرکز
وسعت زمین در سیستم نیمه متمرکز چه مقدار می باشد؟
در این سیستم به ۲۰ تا ۶۰ هکتار زمین نیاز می باشد. پرندگان در پن هایی با وسعت ۸ تا ۲۰ هکتار نگهداری می شوند.
معمولا هر گروه، از ۲۵ شترمرغ ماده و ۱۵ شترمرغ نر تشکیل شده است. پرندگان می توانند قسمتی از نیازغذایی خودشان را با چرا در محیط چراگاه بدست آورند. در این سیستم حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد غذای مورد نیاز شترمرغ ها به صورت دستی در اختیار آنها قرار میگیرد. محل های تغذیه بیشتر در نزدیکی حصارها قرار داده می شود. تا از تردد بیش از حد و ایجاد استرس در پرنده جلوگیری شود.
مزیت های نگهداری شترمرغ در سیستم نیمه متمرکز :
۱- سرمایه گذاری برای حصار کشی و اقدامات کمتر است
۲- جمع آوری تخم ها به دلیل مشخص بودن لانه ها، نسبت به سیستم باز آسان تر است
۳- شترمرغ های ماده ای که دارای تولید بالا هستند با کمی دقت مشخص می شوند.
۴- هزینه تغذیه کاهش می یابد. زیرا قسمتی از خوراک از چراگاه بدست می آید.
۵- پرندگان به راحتی می توانند جفت خویش را انتخاب نمایند.
معایب نگهداری شترمرغ در سیستم نیمه متمرکز:
۱- تشخیص این که کدام نر با کدام ماده جفت گیری کرده مشکل است.
۲- ممکن است یک شترمرغ نر قوی، بیش از سه ماده در اختیار بگیرد. در این صورت تخم های نطفه دار کاهش می یابد.
۳- گرفتن و به دام انداختن شترمرغ ها در این سیستم مشکل است.
۴- ممکن است پرندگان ضعیف به جایگاه تغذیه دسترسی پیدا نکنند.

پرورش جوجه شتر مرغ در سیستم متمرکز

به دولیل این نوع سیستم پرورش بیشتر مورد توجه قرار گرفته است:
۱- شکسته شدن انحصار پرورش شترمرغ و توسعه آن در سایر کشورها
۲- محدود بودن سطح مراتع و زمین های مناسب
وسعت زمین در این سیستم چه مقدار می باشد؟
با توجه به تعداد گروه های مولد و مبلغ سرمایه گذاری از یک تا بیست هکتار متغیر است.
معمولا هر گروه مولد از یک شترمرغ نر و یه شترمرغ ماده تشکیل شده است.
مزیت های پرورش شترمرغ ها در سیستم متمرکز:
۱- کنترل پرندگان در جایگاه های کوچک راحت است.
۲- می توان مصرف خوراک روزانه را ثبت و مطابق با نیاز پرندگان کنترل کرد.
۳- جمع آوری تخم ها و ثبت اطلاعات آن ها راحت تر است.
۴- می توان پرونده کامل و دقیقی از شترمرغ هایی که تخم های بارور گذاشته و تعداد بیشتری جوجه تولید کرده اند تهیه نمود.
۵- مهم ترین مزیت در این سیستم :
می توان پرندگان مولدی که قرار است در آینده مورد استفاده قرار بگیرند را مشخص نمود. با این کار از جفت گیری شترمرغ هایی که با هم رابطه خویشاوندی دارند جلوگیری میشود.
معایب پرورش شترمرغ ها در سیستم متمرکز عبارتند از:
۱- سرمایه گذاری قابل توجهی برای حصار کشی و ایجاد سالن های پرورش شترمرغ مورد نیاز است.
۲- غذا به صورت صنعتی تهیه و در اختیار پرندگان قرار می گیرد که روشی پر هزینه است.
۳- مدت زمان لازم برای آگاهی از نابارور بودن پرنده نر طولانی بوده. حتی ممکن است تخم های بدون نطفه زیادی تولید گردد
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

۰۹۱۳۱۰۰۷۶۸۹_۰۹۱۲۱۹۸۶۶۵۱_۰۹۱۲۳۹۶۸۶۷۱_۰۹۱۳۱۰۰۵۸۳۶

*
*

2 × 5 =