توليد مثل شترمرغ

شرکت اریا منتخب پارسیان دارای نماد و نشانه ملی و توسعه تجارت الکترونیک برای ایجاد اعتماد و اطمینان و پروانه رسانه و فرهنگی نشر دیجیتال به شماره ۱۷۲۴۱۲ ت/۴۱۲۵۵ در میان کاربران خدمات الکترونیکی می باشد تركيبي از روشهاي محدوديت هاي كمي و كيفي خوراك مناسب‌ترين روش مي باشد. جيره اي متعادل با ويتامينها و مواد معدني لازم كه ضمنا پروتئين و انرژي آن در سطح پاييني باشد قابل قبول است. الياف جيره مي تواند تا ۱۵% افزايش يابد. به شترمرغ ها بايد روزانه ۵/۱ كيلوگرم جيره داد. در هواي سرد دادن تغذيه با يك منبع غني پرانرژي ( مانند دانه سوياي پرچرب ) توصيه مي شود. فصل توليد مثل: از سن ۱۸ ماهگي بايد به شترمرغ ها جيره مولد داده شود كه بايد داراي انرژي و پروتئين سطح بالا يي بوده و از لحاظ الياف در سطح پاييني قرار داشته باشد. گرچه مقداري از الياف جيره مي تواند توسط شترمرغ به انرژي تبديل شود ولي آنها طي فصل توليد مثل نيازمند يك نمونه جيره غذايي شتر مرغ در دوران پرورش (تا ۵/۲ سالگي): ذرت دانه اي ۴۷% يونجه خشك ۸/۴۱% پودر استخوان ۲% پودر ماهي ۷% منوكلسيم فسفات ۲% نمك ۲/۰% آب پرندگان در طول شبانه روز به آب نياز دارند. اين موضوع را بايد در طراحي لانه ها در نظر داشته باشيد که احتمالا تأمين آب، هزينه اي را به شما تحميل خواهد کرد. در آب و هواي سرد، ممکن است نياز به نصب آبگرمکن هايي باشد تا دماي آب را براي همه پرنده ها در ۲۰ درجه سانتيگراد ثابت نگه دارد و صرفا يخ نزدن آب کافي نيست. شترمرغ ها علاقه به نوشيدن آب در حين غذا خوردن دارند که اين عمل موجب کثيف شدن سريع آب مي شود و بنابراين بايد به طور منظم آب تميز در اختيارشان قرار گيرد. پرنده ها نياز مداوم به آب دارند و همين بر مصرف غذاي خشک تأثير مي گذارد. آب بسيار سرد يا گرم مصرف آب را تحت تأثير قرار داده و اغلب موجب کاهش مصرف غذا مي شود توليد مثل: شترمرغ وحشي در ۴ تا ۵ سالگي از نظرجنسي بالغ شده در حاليكه شترمرغ اهلي در۲ تا ۳ سالگي و ماده نيز كمي زودتر از نر بالغ مي شود. بعضي شترمرغ هاي اهلي ممكن است اولين فصل توليد مثل خود را در ۱۸ ماهگي شروع كنند. شترمرغ هاي نر هنگام بلوغ پرو بال سياه و سفيد دارند. ماده ها و شترمرغ هاي نابالغ داراي پرو بال قهوه اي مايل به خاكستري تيره مي باشند. جنسيت نرو ماده را حدود هفت تا هشت ماهگي مي توان هنگام دفع ادرار يا مدفوع تعيين كرد زيرا آلت در اين مواقع بيرون مي آيد. بر خلاف ساير پرندگان، شترمرغ نر داراي آلت است و دفع ادرار و مدفوع از هم جداست. تفاوت كامل بين دو جنس حدود دوسالگي حاصل مي شود. نر فرآيند لانه سازي را قبل از جفت گيري شروع مي كند. لانه مي تواند در هر كجاي چراگاه توليد مثلي واقع شود. مزرعه دار براي پوشاندن لانه مي تواند يك سايبان با سقف شيب دار بسازد. اين سايبان بايد ابعادي حدود ۳× ۳ متر با ارتفاع ۳ متر بوده و دو انتهاي آن به سمت شمال و جنوب باز باشد. با اين وجود بعضي شترمرغ ها ممكن است آنرا نپذيرفته و در عوض لانه هاي ساده خود را ترجيح دهند. رفتار جفت گيري: نرها مي توانند با چند ماده جفت گيري كنند. شترمرغ هاي اهلي به صورب جفتي يا سه تايي ( تريو ) براي توليد مثل نگهداري مي شوند. تخمگذاري: ماده مدت كوتاهي پس از جفتگيري تخمگذاري را شروع مي كند. اولين تخم بارور تقريباً ۱۰ تا ۱۴ روز پس از اولين جفت گيري گذاشته مي شود. از آن پس و تقريباً بدون استثناء تخمها يك روز در ميان بصورت كلاچ هاي ۲۰ تا ۲۴ تايي توليد مي شوند. بين دو كلاچ يك وقفه ۷ تا ۱۰ روزه وجود دارد. ماده هاي پرتوليد، در طول فصل توليد مثل بين ۸۰ تا ۱۰۰ تخم مي گذارند. نسبت نر به ماده: گرچه نسبت نر به ماده ( ۱:۱ ) در ابتدا براي كسب بالاترين ميزان باروري ايده آل بنظر مي رسد ولي به لحاظ سازگاري ممكن است نشانه اي ازوجود مشكل باشد. وجود جفت هاي ناسازگار مشكلي است كه گاهي اوقات هنگامي كه به شترمرغ ها اجازه داده مي شود جفتشان را انتخاب كنند رخ مي دهد. با اين وجود، از آنجا كه اينگونه انتخاب طبيعي جفتها به طور معمول در مزارع تجاري ممكن نيست، توليد كننده بايد نسبت به عملكرد و سازگاري آنها به حد كافي دقت نمايد. نسبتهاي نر به ماده از ۱:۲ تا ۱:۴ به لحاظ باروري مناسب است. نسبت بيشتر از ۱:۴ به اين علت كه نر ممكن است توانايي جفت گيري با تمام ماده ها را نداشته باشد توليد تخم هاي غيربارور را افزايش مي دهد. جوجه كشي: تخمهاي جوجه كشي اغلب براي مدتي قبل از جوجه كشي جمع آوري و نگهداري مي شوند. اين روشي معمول در مزارع است تا تخمها به تعداد كافي براي پركردن دستگاه برسند. حمل دستي ناملايم تخم هاي جوجه كشي مي تواند ساختار ظريف داخلي آنها را به هم زده و باعث عدم تبديل آن به جنين گردد. اصول جمع آوري تخم ها: – از ظروف تميز( معمولاً جعبه هاي مخصوص فوم دار) براي جمع آوري استفاده مي شود. – از پاك كردن تخم ها با پارچه مرطوب پرهيز شده زيرا اين كار سريعترين راه براي آلوده شده آنهاست. از كاغذ سمباده نازك و خشك براي پاك كردن لكه هاي بزرگ كثافات استفاده مي شود. – هنگام شستشوي تخمها بدقت دستورالعمل مربوط به غلظت ماده ضدعفوني رعايت شود. – استفاده از نور ماوراء بنفش ( در دامنه ۳۰۰-۲۰۰ نانومتر) به عنوان يك روش ميكروب‌كشي مؤثر توصيه مي شود. – بايد تخمها را به تدريج قبل از بسته بندي براي ذخيره سازي خنك نمود. مدت زمان ذخيره سازي تخمها: زمان ذخيره سازي (روز)درجه حرارت (سانتيگراد) رطوبت نسبي (درصد) ۳-۱ ۱۸ ۸۰-۷۵ ۷-۴ ۱۶ ۸۰-۷۵ بيش از ۷ ۱۵ ۸۰-۷۵ درجه حرارت: در دستگاههاي جوجه كشي كه هوا با مكش بيرون كشيده مي شود با توزيع حرارت يكسان پيرامون تخمها، درجه حرارت بهينه بوضوح نزديك مركز دستگاه بين ۹/۳۵ و۵/۳۶ درجه سانتيگراد مي باشد. در اين محدوده حرارتي جنين به طور صحيح نمو خواهد كرد. هنگامي كه جنين شروع به توليد گرما مي نمايد درجه حرارت را مي توان ۷/۰ درجه سانتيگراد كاهش داد ( تقريباً ۴ روز قبل از تفريخ ). براي مدت طولاني به واسطه شباهت با شرايط جوجه كشي طبيعي اينطور فرض مي شد كه نتايج جوجه كشي مصنوعي خوب به وجود يك گراديان درجه حرارت كه از سطح افقي به سطح زيرين تخمها افزايش مي يابد بستگي دارد. براي مدتي اين ايده اثر زيادي بر طراحي ماشين هاي جوجه كشي با هواي ساكن داشت اما به واسطه عملكرد ماشين هاي جوجه كشي با مكش هوا نشان داده شد كه اين موضوع پايه و اساس محكمي ندارد. رطوبت در طول جوجه كشي: رطوبت براي نمو جنين بطور صحيح و تبديل آن به جوجه اي به اندازه طبيعي از اهميت زيادي برخوردار است. براي وقوع اين امر، آب تخم به ميزان معين بايد تبخير شود( ۱۳ تا ۱۵ درصد وزن تخم تا روز ۳۸ جوجه كشي ) . يك تخم با وزن ۱۵۰۰ گرم در روز صفر بايد بطور متوسط تا روز ۳۸ جوجه كشي ۲۱۰ گرم وزن را از دست بدهد ( ۷/۳۸ گرم در هفته ). براي كنترل نسبي تبخير از تخم مقدار رطوبت در هواي پيرامون تخم بايد كنترل شود زيرا تعيين كننده ميزان تبخير از تخم مي باشد. معمولاً درصد تفريخ بالا در شترمرغ با رطوبت نسبي ۲۵-۱۵ درصد در ۳۶ درجه سانتيگراد به دست مي آيد. تهويه: تهويه و جابجايي ضعيف هوا در داخل ماشين جوجه كشي ممكن است منجر به توزيع نابرابر حرارت ، رطوبت و يك سطح كُشنده دي اكسيد كربن و ميزان ناكافي اكسيژن همراه با جوجه درآوري پايين شود. نمو جنين بطور عادي با سطح اكسيژن تا ۱۸ درصد سازگار است. غلظت بالاي دي اكسيد كربن درون ماشين جوجه كشي صدمه زيادي به جوجه درآوري مي زند. وضعيت تخم و چرخش آن: در شرايط جوجه كشي مصنوعي بايد طوري نگهداري شوند كه انتهاي بزرگ به سمت بالا باشد. چرخش دستي سه بار در روز انجام شود( و در صورت امكان به دفعات بيشتر، اما هميشه دفعات چرخش بايد اعداد فرد باشند مثلاً ۵ ، ۷ ، ۹ و غيره) يا اگر چرخش بصورت مكانيكي انجام مي گيرد هر يك تا دو ساعت يكبار چرخانده شود. چرخش تخم بايد در روز ۳۸ جوجه كشي متوقف شود سپس تخم ها به سيني هاي تفريخ منتقل مي شوند. تفريخ: معمولاً در روز ۳۸ جوجه كشي به دستگاه تفريخ منتقل مي شوند. جوجه طي ۲۴ ساعت آخر جوجه كشي كيسه زرده را جذب مي كند كه اين كيسه به عنوان يك ذخيره غذا پس از تفريخ براي چند روز اول زندگي عمل مي كند. فرايند تفريخ هنگامي آغاز مي شود كه جوجه به وسيله عمل انعكاس سرش را تكان مي دهد، راهش را از طريق آلانتويز باز كرده و براي اولين بار شروع به تنفس ريوي مي نمايد. اين فرايند، شكستن پوسته از داخل ناميده مي شود و منقار جوجه را مي توان با عمل كندلينگ درون اتاقك هوايي مشاهده نمود. اولين گام در شكستن تخم به عنوان شكستن پوسته خارجي شناخته مي شود. در اين موقع رطوبت بايد ۳ تا ۵ درصد افزايش يابد تا اينكه جوجه بتواند به سادگي داخل تخم بچرخد. جوجه هاي تفريخ شده بايد قبل از خروج از دستگاه تفريخ تا خشك شدن كامل داخل آن باقي بمانند كه براي اين منظور معمولاً ۲۴ ساعت كافي خواهد بود. پایگاه اطلاع رسانی آریادر صورت اطلاعات بیشتر و یا درخواست به روز قیمتها……یا سفارش خرید و فروش خود و…. به شماره ۰۹۱۳۱۰۰۷۶۸۹ ۰۹۱۲۱۹۸۶۶۵۱ ۰۹۱۳۱۰۰۵۸۳۶ ۰۹۱۲۳۹۶۸۶۷۱                     تماس با ما                 درخواست خود را اعلام نماید و پیامک کنید.