نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در مرگ و میر زود هنگام جوجه ها
جوجه های گوشتی معمولی در حال حاضر یکی از کارآمدترین مبدل های پروتئین هستند. اگرچه چندین دهه پیشرفت در انتخاب ژنتیکی و فرمولاسیون خوراک منجر به استانداردهای بالای تولید کارآمد جوجههای گوشتی شده است، هنوز تنوع زیادی بین مزارع و بین گلههای متوالی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در مرگ و میر زود هنگام جوجه ها میباشد. عوامل خطر یا محافظت کننده برای سلامت و عملکرد ضعیف در مزارع مرغ گوشتی معمولی در اروپا با توسعه هشت مدل ترکیبی خطی چند متغیره بود. سه مدل مختلف برای بررسی مرگ و میر (به طور کلی، هفته اول، پس از هفته اول)، سه مدل برای متغیرهای عملکرد (رشد، تبدیل خوراک، شاخص تولید) و دو مدل مربوط به دادههای کشتارگاه (یعنی مرده در بدو ورود و میزان مرگ ومیر) وجود دارد.
نتایج بررسی نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در مرگ و میر زود هنگام جوجه ها
چندین عامل مرتبط با مدیریت و مسکن با سلامت و عملکرد جوجه های گوشتی ارتباط معنی داری داشت، که ما در اینجا این عوامل را بررسی مینماییم:
- عواملی که با افزایش مرگ و میر مرتبط بودند: کیفیت کف، سپتی سمی جوجههای چندروزه، نوع تهویه و سایر فعالیت های حرفه ای کشاورز.
- عوامل مرتبط با عملکرد عبارت بودند از جنس جوجه، عفونت کوکسیدیوز، آنتریت نکروز، دیس باکتریوز، سازگاری با شدت نور، نوع تهویه، مقایسه نتایج روزانه گله با نتایج گله قبلی توسط کشاورز، بررسی روزانه سیستم خوراک و آب و نوع خوراک.
- برای تلفات در بدو ورودبه سالن، سه عامل خطر یعنی رشد روزانه، نوع سازگاری با نور و نوع سیستم مصرف کنندگان شناسایی شد.
- برای نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در مرگ و میر زود هنگام جوجه ها هفت عامل خطر یافت شد، یعنی نوع سیستم آشامیدنی، رشد روزانه، زمان برداشت خوراک، نوع تهویه، اندازه خانه، سپتی سمی پس از هفت روز و نوع خوراک.
این نتایج نشان میدهد که یک رویکرد چندعاملی با سازگاریهایی که شامل بهبود در مدیریت، مسکن، برنامههای بهداشتی و افزایش سطح حرفهای بودن کشاورز به منظور بهبود عملکرد و سلامت جوجههای گوشتی است، مورد نیاز است.
نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در تولید گوشت
نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در تولید گوشت طیور طی ۴۰ سال گذشته به سرعت رشد کرده است و انتظار می رود که به رشد خود ادامه دهد. تقاضا برای گوشت به دلیل رشد جمعیت، افزایش درآمد و شهرنشینی در حال افزایش است و گوشت طیور سریعترین افزایش را در دهههای گذشته نشان داده است. برای اینکه تا حد امکان پایدار باشد، ردپای اکولوژیکی تولید گوشت جوجه های گوشتی باید محدود شود. در مقایسه با تولید جوجههای گوشتی در دهه شصت، تولید جوجههای گوشتی در حال حاضر به منابع کمتری نیاز دارد: استفاده از انرژی فسیلی (۳۹- درصد)، استفاده از آب (۵۸- درصد)، و اشغال زمین کشاورزی (۷۲- درصد) به ازای هر ۱۰۰۰ کیلوگرم گوشت طیور تولید شده. این صنعت در بهبود عملکرد و پایداری پرندگان بسیار موفق بوده است و بهبودهای بیشتر همچنان ادامه دارد. با این حال، شکاف بین پتانسیل پرندگان و عملکرد واقعی به دست آمده در شرایط عملی در حال گستردهتر شدن است. تعداد زیادی از عوامل خطر عفونی و غیر عفونی قبلاً شناسایی شده اند که باعث کاهش عملکرد و افزایش مرگ و میر در جوجه های گوشتی معمولی می شوند.
مرگ و میر زود هنگام جوجه ها از طریق بیماری
به عنوان مثال بیماری APEC پرندگان برای دهه ها به عنوان عامل مرگ و میر زود هنگام جوجه ها از طریق بیماری شناخته شده است، APEC همچنین با میزان بالایی از مقاومت آنتی بیوتیکی همراه است. APEC می تواند در یک محیط خشک باقی بماند و گرد و غبار در سالن های مرغداری ممکن است حاوی ۱۰۶ واحد کلنی تشکیل دهنده در هر گرم باشد. مهمترین عامل مستعد کننده عفونت APEC در جوجه های گوشتی استرس است که می تواند توسط یک سری شیوههای نامناسب پرورش و مدیریت ایجاد شود. با این حال، تنها مطالعات اپیدمیولوژیک کمی وجود دارد که رویکرد یکپارچهتر را با مدلسازی چند متغیره به منظور شناسایی و سنجش عوامل خطر مختلف که عملکرد و سلامت جوجههای گوشتی را در شرایط مزرعه تهدید میکنند، بدون تمرکز بر یک یا چند بیماری خاص یا ویژگیهای بالینی از پیش انتخاب شده، انجام میدهند. اندازه گله، تراکم گله، استفاده از کاغذ زیرین برای تغذیه در طول هفته اول به عنوان مثال جزء عنوان عوامل خطر یا محافظت کننده برای مرگ و میر هفته اول شناسایی شده است. همین مطالعه همچنین مشخص کرد که سن جوجههای گوشتی، سیستم گرمایش و سیستم کنترل ورودی هوا میتواند با مرگ و میر جوجههای گوشتی پس از هفت روز مرتبط باشد. مطالعه ای در تایوان عوامل خطر مرگ و میر در هفته اول را بررسی کرد و عوامل خطر و محافظ دیگری مانند تهویه آب خنک، اندازه گله بالا و فاصله زیاد از جوجه کشی را شناسایی کرد.
مطالعات روی نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در مرگ و میر زود هنگام جوجه ها
متأسفانه بسیاری از مطالعات تجربی که در مورد نقش عوامل مدیریتی و تغذیه ای در مرگ و میر زود هنگام جوجه ها تأثیر بگذارند، ماهیت پویایی این فرآیندها را در نظر نگرفتهاند، تنها با تمرکز بر اندازهگیریهای خاص انجامشده در یک مقطع زمانی خاص (مانند بررسی درماتیت کف پا در زمان کشتار)، که اغلب منجر به نتایج متناقض میشود. بنابراین نیاز شدیدی به مطالعاتی وجود دارد که جنبههای چند متغیره تولید جوجههای گوشتی اروپایی را با استفاده از دادههای با کیفیت بالا، پوشش کشورهای اصلی تولیدکننده جوجههای گوشتی مرسوم اروپا، و با در نظر گرتن عوامل تصادفی و ثابت خاص (مانند تأثیرات فصلی و سیستمهای تولید خاص کشور) هدف قرار دهد.