آریا-منتخب(1)
در این مقاله آموزشی به مباحث زیر خواهیم پرداخت:

استفاده از باکتری”اندوکسیلاناز”در مرغ های تخم گذار

استفاده از آنزیم های NSP نه تنها آثار سوء پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای را کاهش می دهد بلکه یک محصول جانبی پریبیوتیک prebiotic تولید کرده که به نوبه ی خود، تبدیل به بوتیرات butyrate می گردد. این مساله هم منافع دامداری و هم مزایای اقتصادی در بر دارد. هنگامی که با بهره گیری از آنزیم های هیدرولیزینگ NSP در رژیم های غذایی دام های تک معده ای، عملکرد فیزیکی آن ها بهتر می شود، این مساله را اغلب در نتیجه ی کاهش چسبناکی روده توضیح می دهند، که این کاهش چسبناکی باعث بهبود گوارش مواد غذایی می گردد. با این حال احتمال کمی دارد که این سازوکار در ارتباط با NSP های غیرقابل حل مشارکت چشمگیری داشته باشد، چرا که اثر خیلی کم یا ناچیزی در چسبناکی روده داشته اما خود باعث به دام انداختن مواد غذایی می گردند، که به این حالت «اثر قفسی» هم می گویند. افزون بر این ها، مقدار نشانه های آثار غیرمستقیم پریبیوتیکِ یک نوع معین از زیلاناز در حال رشد است. ایده ی اصلی آن است که هیدرولیز جزیی آرابینوکسیلان arabinoxylan (AX) به صورتِ اولیگوساکاریدهای کوچکتر آرابینوکسیلان arabinoxylan oligosaccharides (AXOS) با سرعت بیشتری آن ها را تخمیر کرده و ریزاندامگان همزیست (microbita) مطلوب تری می سازد. این امر منجر به تولید مقادیر مهم SCFA های مطلوب و بهبود تغییرات پیکرشناسی و بافت شناسی روده ی کوچک می گردد. تاثیر بر روی سلامتی و کیفیت پوسته ی تخم مرغ بهبود سلامتی دستگاه گوراشی نه تنها بر گوارش مواد غذایی موثر است بلکه بر ترکیب لاشه و کیفیت پوسته های تخم مرغ نیز اثرگذار است. پوسته ی تخم مرغ با کیفیت پایین یکی از مسایل بسیار مهم در صنعت پرورش طیور است که بر سودآوری اقتصادی تولید تخم مرغ و قابلیت تبدیل آن ها به جوجه تاثیر می گذارد. Mabe و همکاران (۲۰۰۳) نشان داده اند که پوسته های شکسته یا ترک دار حدود ۸۰ تا ۹۰درصد تخم هایی را تشکیل می دهند که کیفیت پایینی دارند. یکی از نگرانی های اساسی کاهش کیفیت پوسته ی تخم مرغ در اثر افزایش سن مرغ است، چرا که احتمال رخداد ترک خوردن پوسته ی تخم مرغ ها در پایان دوره ی تخم گذاری از ۲۰ درصد فراتر می رود. افزون بر این ها، قدرت بالای تخم مرغ ها در برابر شکستن و نبود ترک در پوسته ها برای جلوگیری از عوامل بیماری زا به درون تخم مرغ بسیار مهم است. در گذشته، در چندین مطالعه تاثیر باکتری اندوکسیلاناز endoxylanase بر ترکیب ریزاندامگان همزیست (microbiota) نشان داده شده است. Alireza و همکاران (۲۰۱۵) مطالعه ای را طراحی کردند، برای حل مکانیزمی که توسط آن ریزاندامگان همزیست درون روده تحت تاثیر آنزیم های افزوده شده قرار می گیرند. زیلاناز باکتریای به میزان چشمگیری باعث افزایش شمار باکتری های متعلق به خوشه ی پنجم Clostridium (تولیدکنندگان بوتیرات)، مقدار کل باکتری ها و ژن های butyryl CoA-acetate CoA-transferase می گردد. افزون بر اثرگذاری آن بر روی ریزاندامگان هم زیست، پیکرشناسی روده ای نیز به طور کاملا واضح متاثر می گردد،چرا که طول پرزها (villus) و نسبت حفره های غده ای (crypt) به پرزها به ترتیب به میزان ۲۴درصد و ۴۲درصد افزایش می یابد. این نتایج نشان می دهند که زیلاناز باکتریایی احتمالا بر نمایه ی میکروبی از طریق ترکیب تامین خرده های آرابینوکسیلان arabinoxylan که به آسانی تخمیر می شوند اثرگذار است. این تاثیر با تغییر کلی در ترکیب هضمی به عنوان زیرلایه ی ریزاندامگان همزیست روده همراه می گردد. ارتقای سلامت گوارشی وتغذیه مناسب می تواند به بهبود کیفیت پوسته ی تخم مرغ کمک کند. به دلیل pH پایین تر ناشی از افزایش تولید SCFA، تامین بیشتر زیستی مواد معدنی را می توان انتظار داشت. همزمان، افزایش تولید بوتیرات هم به بهبود ظرفیت جذبی مخاط گوارشی کمک می کند. نتایج آزمایش برای مطالعه ی آثار «جانبی» زیلاناز بر کیفیت پوسته ی تخم مرغ تعدادی آزمایش به همکاری IRTA (اسپانیا) و ILVO (بلژیک) انجام شده است. در آزمایش ۱، افزایش چشمگیری در نرخ تخم گذاری (۴ / ۹۲ درصد در برابر ۳ / ۹۵ درصد) برای مرغ هایی که در گروه اندو-زیلاناز باکتریایی بوده اند در مقیسه با گروه کنترل منفی مشاهده می گردد. FCR همچنین به میزان چشمگیری تا ۱ / ۵ درصد برای گروه آنزیمی در برابر گروه کنترل منفی بهبود یافته است. گذشته از اثر آن بر عملکرد، یک اثر آنزیمی چشمگیر بر پوسته ی تخم مرغ نیز دیده می شود. احتمال رخداد تخم مرغ های شکسته یا ترک دار از ۳۳ / ۲ به ۶۳ / ۱ درصد کاهش یافته است. هدف آزمایش ۲، ارزیابی این بوده که آیا آنزیم های NSP از ریشه های مختلف دارای آثاری مشابهی بر پارامترهای عملکرد و پوسته ی تخم مرغ در مرغ های تخم گذار داشته اند. تغذیه ی مرغ های تخم گذار با رژیم های غذایی دارای مکمل های ترکیب آنزیمی قارچی (FX) یا اندوکسیلاناز باکتریایی (BX) اثر زیادی بر عملکرد آن ها نداشته است. با این حال، نرخ تخم گذاری، وزن تخم مرغ و توده ی روزانه ی تخم مرغ به لحاظ شمارشی برای مرغ های تخم گذار تغذیه شده با مکمل BX در مقایسه با همتایان آن ها که با FX تغذیه شده اند بیشتر نشان داده شده است. به دلیل توده ی بیشتر تخم مرغ های آن ها و مصرف کم تر خوراک در آن ها، تبدیل غذایی در آن ها تا ۲۸ درجه (۹۳۴ / ۱ در برابر ۹۶۲ / ۱ ) کاهش یافته است. افزون بر آن، همچنین یک اثر درمانی بر کیفیت تخم مرغ هم داشته است. تخم مرغ های مرغ های تغذیه شده با BX پوسته ی کاملا ضخیم تر و پوسته های ترک دار کمتری نسبت به مرغ های تغذیه شده با FX داشته اند. آزمایش شماره ۳ برای پژوهش درباره ی اثر اندوزیلاناز باکتریایی (BX) بر روی عملکرد و کیفیت پوسته ی تخم مرغ در مرغ های تخم گذار مسن تر (۵۴ – ۷۴ هفتگی) انجام گرفت. مکمل خوراک با BX بهبود چشمگیری بر درصد تخم گذاری (۹ / ۸۷ درصد در برابر ۷ / ۸۳ درصد ) و توده ی تخم مرغ (۳ / ۵۸ گرم در برابر ۳۳ / ۵۵ گرم) نشان داده که منجر به ضریب تبدیل خوراک بسیار بهتر (۹۷۴ / ۱ در برابر ۰۸۵ / ۲ ) شده است. احتمال رخداد تخم مرغ های شکسته و کثیف تعدیل شده و در میان گروه های تیمارشده بطور چشمگیری متفاوت بوده است. در حالی که احتمال رخداد تخم مرغ های دارای پوسته ی نرم به میزان خیلی زیادی (۰۴ / ۰ درصد در برابر ۴۷ / ۰ درصد) برای گروه تغذیه شده با BX کاهش یافته است. برای واحدهای Haugh (HU) مقدار بسیار بیشتر مرغ های تخم گذار تغذیه شده با رژیم های غذایی دارای مکمل BX (14 / 90 در برابر ۶۰ / ۸۷ ) خاطر نشان شده است. افزودن یک اندو-۱، ۴-بی-زیلاناز به رژیم غذایی منجر به تولید موثرتر تخم مرغ و افزایش HU در هنگام مقایسه با رژیم کنترل منفی گردیده است

*
*

هفت + یازده =