اطلاعاتی در مورد اردک

اطلاعات کامل در مورد اردک : اطلاعاتی در مورد اردک اردک یا مرغابی نامی است که معمولاً برای تعدادی از گونه‌های مرغابی سانان در خانواده پرندگان Anatidae به کار می‌رود. اردک‌ها به چندین زیرخانواده تقسیم می‌شوند. مرغابی‌ها اغلب پرندگان آبی هستند که بیشترشان کوچک‌تر از هم‏خانواده‌های غاز و قو هستند. مرغابی‌ها هم در آب دریا و هم در آب شیرین زندگی می‌کنند. اردک پرنده‏ایست تخم‏گذار که بیشتر در آب زندگی می‌کند. گونه‌های زیادی از اردک در دنیا هستند که هنوز شناخته نشده‌اند.این پرنده پرهای چربی دارد تا با تماس به آب، پرها خیس نشود و پرنده پس از خارج شدن از آب سنگین نشود. انتخاب همسر و جفت گیری در اردک ها اردک ها معمولاً در زمستان به دنبال همسر میگردند. پرندگان نر با نمایش پرهای زیبای خود سعی میکنند توجه اردکهای ماده را به خود جلب کنند. در بهار، پرندگان ماده همسر ایده̣آل خود را به محل جفتگیری که از قضا جایی است که خود از تخم در آمدهاند میبرند. تعداد تخمهایی که یک پرندۀ ماده میتواند بگذارد، به مدت زمان تابش خورشید بستگی دارد. در دامداریهای صنعتی، از این واقعیت سوء استفاده کرده و برای بالا بردن تعداد تخمها پرورشگاهها را با نور مصنوعی تا ۱۷ ساعت در روز روشن نگه میدارند. در طبیعت، پرندۀ ماده بعد از گذاشتن تخمها روی آنها مینشیند تا آنها را گرم کند و آقای اردک وقت خود را با سایر آقایان گروه میگذراند! جوجهها در ۲۸ روز از تخم در میآیند و تنها چند ساعت پس از تولد میتوانند با مادر خود شنا کنند و اگر مادر خود را از دست بدهند میتوانند به تنهایی تا فاصلۀ ۱.۵ کیلومتر به جستجوی آب بروند. تاریخچه پرورش اردک اردک یکی از اولین گونه‌های پرندگان است که توسط آدمی اهلی شده‌است و به نظر می‌رسد که نخستین بار، اهلی کردن آن در کشور مصر صورت گرفته‏باشد، زیرا در حفاری‌های به‏عمل‏آمده بر روی گور امنحوتب سوم، یکی از فراعنه‏ی باستانی مصر، که در حوالی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد می‌زیسته‌است، تصویر یک اردک در بین گل‌های لوتوس مشاهده شده‌است، و گفتنی است که مصریان باستان یکی از اولین اقوام کهن بشری هستند که اقدام به جوجه‏کشی از این پرنده نمودند، و شاید علت توجه مصریان باستان به پرورش این پرنده، کانال‌های متعدد آبی و رودخانه طویل و ممتد نیل بوده‏باشد. امروزه نیز پرورش اردک به شدت در مصر متداول است. خصوصیات اردک پرنده‌ای با بدن کشیده و پاهای کوتاه است که باعث می‌شود بدنش نزدیکِ زمین قرار گیرد. اردک از پرندگان نوک ‏پهنی است که در جانورشناسی به آن‌ها لاملیورستر Lamelliorostere می‌گویند. درازا و حجم بال اردک نسبت به سایر طیور متوسط است و اردک اهلی بدین دلیل به خوبی نمی‌تواند پرواز کند. حرارت طبیعی بدن اردک ۷/۴۰ درجه‏ی سانتی‏گراد و تعداد نبض آن به طور متوسط ۳۱۲ دفعه در دقیقه و تعداد تنفسش ۱۶ – ۲۸ بار در دقیقه است. سرِ بزرگ و قطر منقار آن در بالا و پایین کم است. بدین ترتیب، از اتصال منقار به یکدیگر برجستگی خاصی از نیمرخ در آن‌ها دیده نمی‌شود. حجم منقار در اردک‌ها نسبت به سایر طیور و به‏خصوص غاز زیادتر است و سطح بیشتری را نسبت به سر و جثّه‏ی حیوان اشغال می‌کند. منقار در محل اتصال به سر نازک‏تر از قسمت آزاد است؛ ازاین‏رو تقریباًً به صورت یک بیلچه درآمده‌است. منقار از غشایی صاف و هموار پوشیده شده‌است که لبه‏ آن از یک قسمت شاخی پوشیده می‌شود. زبان در اردک قوی و عضلانی است و غدد چشائی فراوانی دارد که به‏وسیله‏ی آن‌ها می‏تواند تا اندازه‌ای طعم مواد غذائی را حس کند. گردن اردک کوتاه و قطر آن متوسط است. پرها تمام بدن اردک‌ها را پوشانده و غشای ضخیمی را در روی پوست تشکیل می‌دهد. این پرها به‏خوبی روغنی‌اند و این امر مانع از رسیدن آب و رطوبت به بدن آن می‌شود اطلاعاتی در مورد اردک پرورش اردک نژادهای اردک نژادهای متعددی از اردک اهلی در جهان وجود دارد که این نژادها به گروه‌های گوشتی، تخم‏گذار، دومنظوره و تزئینی تقسیم می‌شوند. اینک به معرفی این نژادها می پردازیم: نژاد پکین Peckin : منشأ این نژاد کشور چین است و اولین بار در سال ۱۸۷۳ به عنوان یک نژاد مشخص معرفی شده‌است و درحال حاضر بیشتر مزارع پرورش اردک گوشتی در آمریکا از این نژاد استفاده می‌کنند . وزن اردک نر بالغ در حدود ۴ تا ۵/۴ کیلوگرم واردک ماده بالغ ۶/۳ تا ۴ کیلوگرم است . این نژاد تخمگذار خوبی نیز هست به طوری که سالیانه بین ۱۵۰ تا ۱۸۰ عدد تخم می‌گذارد ووزن هر یک عدد تخم آن در حدود ۸۵ گرم بوده ورنگ پوسته آن سفید کرمی ویا سبز فام است . این نژاد دارای بدنی کشیده وسینه‌ای پهن بوده ورنگ آن سفید کرمی ورنگ پوست آن زرد ورنگ منقار وپاها پرتقالی است. وجه تمایز اردک نر از ماده ، وجود دو پر کوچک تابیده در منتهای الیه دم است . امتداد بدن از شانه به طرف پشت ، شیب دار بوده ودر حقیقت قسمت انتهایی بدن ودم نزدیک زمین قرار گرفته‌است . این طرز ساختمان بدن وهمچنین طرز راه رفتن ،پرنده را شبیه به پنگوئن‌ها می‌سازد . طرز ساختمان بدن سبب شده‌است که حیوان نتواند به آسانی بر روی زمین جفتگیری کند از این رو برای جفتگیری باید در آب برود.. بهترین سن برای عرضه در بازار سن ۸ تا ۱۲ هفتگی است ودر این سن وزن اردک بین ۲ تا ۳ کیلوگرم خواهد بود ، وپس از آن بتدریج از کیفیت گوشت کاسته می‌شود . این نژاد آرام بوده وشرایط محیطی را بخوبی تحمل می‌کند ودر مقایسه با سایر نژادها از بال کوچک تری برخوردار است وزیباتر به نظر می‌رسد . اردک ماده آن علاقه چندانی به خوابیدن بر روی تخم ندارد نژاد روئن Rouen: منشا این نژاد شهر روئن درایالت نرماندی فرانسه است که نام نژاد نیز از نام آن گرفته شده‌است واین نژاد تا حدودی شبیه نژاد پکین است . این نژاد در اصل از نژاد اردک وحشی مالارد منشعب شده واردک نر آن دارای بال وپرهای زیبای آبی وسبز وسیاه است ودر لابلای آن خطوطی سفید قرار دارند . وزن اردک نر در حدود ۵/۴ کیلوگرم ووزن اردک ماده ۴ کیلو گرم است . از نظر رنگ ، نر وماده در این نژاد اختلاف دارند ورنگ نرها زیباتر از رنگ ماده‌ها می‌باشد . جثه نرها نیز از جثه ماده‌ها بزرگ تر است .رنگ اردک ماده سفید وقهوه‌ای روشن است وپاها ومنقار به رنگ پرتقالی وپوست به رنگ زرد است واردک ماده آن علاقه چندانی به خوابیدن بر روی تخم ندارد .ماده اردک‌ها سالیانه ۸۰ عدد تخم می‌گذارند که رنگ پوسته تخم خاکستری آبی فام تا سبز می‌باشد. گوشتشان بسیار لذیذ و خوش‏خوراک است. نژاد ایلسبوری Aylesbury: اردکی تنبل وسنگین وزن از اردک‌های نژاد گوشتی است که منشا آن دره ایلسبوری در حومه شهر لندن در انگلیس است ، ووزن اردک نر آن در حدود ۵/۴ کیلوگرم ووزن اردک ماده در حدود ۴ کیلوگرم است . این نژاد برای تولید گوشت مناسب است . اردک ایلسبوری منقاری بلند ، راست وبه رنگ سفید صورتی فام ، وپاهای پرتقالی رنگ دارد و برخلاف رنگ پوست سایر نژادهای اردک که معمولاً زرد است رنگ پوست اردک ایلسبوری سفید است . میزان تولید تخم آن سالیانه در حدود یکصد عدد تخم است نژاد آنکونا Ancona: این اردک جزو نژادهای گوشتی است ومعمولاً جوجه‌های آن به رنگ شوکولاتی وسفید واردک‌های بالغ به رنگ سیاه وسفید اند . سر وگردن وسینه معمولاً به رنگ سفید وباقی اجزای بدن به رنگ سیاه است نژاد خالدار استرالیایی Australian Spotted :این نژاد در سال ۱۹۲۰ میلادی در آمریکا بوجود آمد ودر سال ۱۹۲۸ برای اولین بار به نمایش گذاشته شد ، این نژاد از تلاقی نژادهای مالارد ، دم دراز وکال وبرخی نژادهای خالدار از گله‌های اردک وحشی استرالیایی بوجود آمد . اندازه جثه این اردک‌ها حد واسطی بین گونه مالارد نوک دراز وگونه کال نوک کوتاه می‌باشد . وزن اردک نر آن یک کیلو تا ۲/۱ کیلوگرم واردک ماده بین ۸۷۰ گرم تا ۱۰۵۷ گرم می‌باشد . این نژاد از لحاظ رنگ واریته‌های مختلفی نظیر : سرسبز ، سر آبی وسر نقره‌ای دارد . اردک خالدار استرالیایی تخمگذار خوب ومادری ممتاز است . جوجه اردک‌های بسیار فرز وچالاکی دارد واز لحاظ قدرت پرواز همانند نژاد کال Call پرندگانی توانا هستند تغذیه برخلاف سایر انواع طیور اهلی، جوجه اردک‌ها از همان ساعات اولیه‏ی خروج از تخم، علاقه‏ی عجیبی به خوردن غذا از خود نشان می‌دهند و معمولاٌ در چنین هنگامی بهتر است از خوراک‏هایی که در آب وجود دارد یا مواد غذایی که منشأ حیوانی دارند برای تغذیه‏ی جوجه استفاده شود. ولی چنانچه این کار مقدور نباشد می‌توان روزی پنج الی شش بار مقداری آرد سبوس وپودر شیر وآرد مواد علوفه‌ای را به صورت خمیر درآورده ودر اختیار جوجه‌ها قرار داد . تجربه نشان داده‌است که ترکیبات مزبور که البته می‌توان اجزای آن را با مواد غذایی وعلوفه ودانه‌های دیگر تعویض نمود ، غذای کامل وخوبی برای اردک‌ها به شمار می‌رود وبخصوص در رشد ونمو جوجه ها تاثیر زیادی دارد .رشد جوجه اردک نسبت به سایر طیور اهلی کم وبیش سریع تر است واگر غذا به میزان کافی ومتعادل در اختیار حیوان گذاشته شود ، حیوان رشد عجیبی خواهد کرد . تغذیه حیوان از دو هفتگی به بعد تدریجاً کم شده ودر سن سه تا چهار هفتگی تعداد دفعات غذا به دو بار در روز تقلیل می‌یابد. نکات مهم در تغذیه اردک ها اردک ها موجودات حساسی هستند که باید به تغذیه آن ها اهمیت بسیار زیادی داد زیرا باید انواع ویتامین ها، پروتيین و کربوهیدرات را مصرف کنند تا مشکلی برای سلامت آنها پیش نیاید . جوجه-اردک اردک ها چه غذاهایی میتوانند بخورند؟ -ذرت، گندم (البته به صورت محدود)، جو -سبزیجات مثل کاهو و ریحان – میوه جات مثل سیب، خیار،گوجه، هویج، کدو سبز، توت فرنگی، -انواع فلفل های رنگی (مراقب باشید تند نباشد چون باعث صدمه زدن به دستگاه گوارش آن ها می شود)، توت فرنگی، هنداونه، طالبی، توت سیاه، -انگور و… -جوانه گندم که باعث می شود عمر آن ها طولانی شود و بیمار نشوند -کرم و حشرات که پروتیین آن ها را تأمین میکند اما نه هر حشره ای . -میتوان حشرات را از مغازه های ماهیگیری تهیه کرد . اردک ها چه غذاهایی نباید بخورند؟ -آجیل ها مثل بادام، گردو، پسته و… -لبنیات به خصوص شیر که برای پرندگان مناسب نیست. -همچنین سیر، پیاز و تره برای تغذیه اردک ها به هیچ عنوان مناسب نیست -سبزیجات مثل اسفناج چون دارای آهن است. -شکلات و چیزهای شیرین غیر طبیعی چون به سیستم عصبی آن ها صدمه میزند . -چای و نوشیدنی های گاز دار – هسته میوه ها، به هیچ عنوان نباید هسته ی هیچ میوه ای را بخورند چون دارای مقدار کمی سم هست . – میوه های ترش و اسیدی مثل پرتقال، نارنگی، لیمو و در کل مرکبات چون به دستگاه گوارش آن ها صدمه میزند . -نان های سفید مثل نان لواش و نان ساندویچ چون باعث مرگ آن ها می شود – دان پارس، غذاهایی هستند که برای جوجه اردک ها می باشد اما برای اردک بالغ مضر است چون آهن دارد. -چیپس، پفک، بیسکویت، کیک و چیزهایی که اسانس و مواد نگهدارنده دارند . چند نکته مهم : – کاهو و خیار و سبزیجات را به صورت کاملا خرد شده به اردک ها بدهید . -هسته میوه ها را از آن ها جدا کنید . -میتوان یک روز در میان مقداری مولتی ویتامین در آب آشامیدنی آن ها ریخت . میتوان از مولتی ویتامین پرندگان و کودک استفاده کرد اما نباید آهن داشته باشد -سعی کنید رژیم بسیار متنوعی از غذا ها را برای آن ها فراهم کنید تا دچار کمبود ویتامین نشوند . – میتوان هویج، خیار و کاهو را باهم میکس و با ذرت مخلوط کرد (به دلخواه میتوان مخلوط میوه های مختلف درست کرد). این کار باعث می شود تا همه ی مواد مورد نیاز بدن آن ها تأمین کرد . -همیشه در کنار غذای آن ها آب بگذارید چون آن ها برای غذا خوردن به آب احتیاج دارند و اینکار از گیر کردن غذا در گلوی آن ها جلوگیری میکند . -حشراتی مثل سوسک و پشه ها چون ممکن است با مواد حشره کش مسموم شده باشند و باعث مریضی اردک ها شود