پرورش جوجه بوقلمون‌ها

برای نگهداری از جوجه بوقلمون باید عملیات زیر انجام داد قبل از ورود جوجه ها باید تمام وسایل نگهداری لانه را شستشو و ضد عفونی کرد و سپس وسایل پرورش به دقت چیده شوند. ماشین مادر را گرم و یا هیتر را روشن کرد و تهویه را در وضع مناسبی قرار داد از ریختن جوجه ها به تعداد بیش از حد استاندارد در هر متر مربع باید خودداری کرد. به مسئله تغذیه جوجه بوقلمون ها نیز باید در روزهای اول توجه فراوانی نمود در روش پرورش در روی بستر حتماً باید از بستر مناسب استفاده کرد. در روزهای اول باید بستر را با پارچه و یا کاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخی ها از جعبه هایی که برای حمل و نقل جوجه ها استفاده می شود نیز استفاده می کنند ولی این امر از نظر بهداشتی به هیچ وجه توصیه نمی شود( هنگامی که جوجه ها طرز غذا خوردن را یاد گرفتند میتوان کاغذ ها را برداشت. در بعضی از سالن های پیشرفته پرورش بوقلمون از کف های توری یا نرده ای (Wire or Slat Floor) نیز استفاده میکنند. این کف ها بسیار بهداشتی است ولی گران تمام می شود و جوجه بوقلمون‌ها نیز نمی توانند براحتی روی آنها راه بروند و اغلب ممکن است دچار ناراحتی و ضعف پا و پنجه گردند جوجه بوقلمون ها برعکس جوجه مرغ ها خوردن و آشامیدن را به خودی خود یاد نمی گیرند. ازاینرو باید به آنها آموخت. آموختن طرز آشامیدن و خوردن یکی از اشکالات پرورش بوقلمون است برای اینکه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغیب کنند، مقداری از جو خرد شده، مقداری از شیر و برخی از تخم مرغ پخته و خرد شده و یا غذای سبز استفاده می کنند برخی از تولید کنندگان تعدادی جوجه بوقلمون مسن را بین جوجه بوقلمون های یکروزه رها می کنند تا توسط آنها خوردن و آشامیدن را فراگیرند (که البته این روش به خاطر ریسک بالای ابتلا به بیماری در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرایط روستایی گاهی از آن استفاده می کنند( به طور کلی بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسیار کودن هستند به نحوی که در نگهداری بوقلمون به طور طبیعی، این پرنده همانند مرغ مادر بخوبی از جوجه های خود مراقبت نمی کند، اغلب جوجه های خود را تلف می کند و یا در مقابل پرندگان دیگر از جوجه های خود دفاع نمی کند همچنین اگر در روی تخم خوابیده باشد ممکن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراک از روی تخم بلند کنند ممکن است پس از سیر شدن فراموش کند که باید دوباره در روی تخم ها بخوابد از این جهت ممکن است با اندک غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محیط روستایی و غیرصنعتی( جوجه بوقلمون نیز بسیار کم هوش و بی استعداد است و از این رو یکی از اشکالات اولیه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشامیدن است باید در روزهای اول نهایت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشامیدن را فرا بگیرند وگرنه در طی روزهای اول شاهد تلفات بسیار بالایی خواهیم بود. در پرورش جوجه بوقلمون ها باید دقت نمود که قسمت پرورش تا مرز امکان دارای گوشه یا زاویه نباشد چون ممکن است که با جمع شدن جوجه ها در یک گوشه روی هم شاهد تلفات ناشی از خفگی در آنها باشیم پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بیضی مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بین ۲۰ – ۲۸ هفتگی به سن بلوغ ‌می رسند که البته این امر بستگی به نوع، سویه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهای سبک کمی زود تر از نژادهای سنگین به سن بلوغ می رسند فصل جوجه کشی و همچنین طرز نگهداری نیز کم و بیش در تسریع یا تاخیر بلوغ اثر دارد. مسئله تشخیص رسیدن به سن بلوغ بسیار مهم است زیرا وقتی که پرنده به سن بلوغ می رسد گوشت از نظر کیفیت به حداکثر مرغوبیت خود می رسد و بعد از آن با چربی گرفتن بدن از کیفیت آن کاسته می ‌شود. امروزه سعی می شود که بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس کنند به این معنی که زودتر به سن بلوغ برسند به این ترتیب تاریخ فرستادن بوقلمون ها به کشتارگاه به جلو خواهد افتاد. در ایران معمولاً بوقلمون های ماده را در ۱۶ هفتگی به بازار می فرستند زیرا پس از آن دیگر رشد نمی‌کند ولی بوقلمون نر را تا ۲۶ هفتگی نگاه می‌دارند وزن زنده بوقلمون های ماده ۵/۷ – ۸ kg و وزن نرها در حدود kg 12 – 13 است (که البته این مقادیر برای نژادهای مختلف متفاوت است و این اعداد فقط به صورت میانگین ذکر شده اند( ضریب تبدیل غذایی بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهای صنعتی مدرن معمولاً ۵/۲ الی ۵/۳ است یعنی به افزایش سن نگهداری این میزان افزایش یافته و به ازای هر ۵/۲ الی ۵/۳ کیلوگرم غذای مصرفی ۱ کیلوگرم وزن زنده به دست می‌آید. امروزه موسسات اصلاح نژادی توانسته اند این مقدار را با روش های اصلاحی بهبود بخشند